Is het al november?

Ja hoor, het heeft even geduurd, maar ik heb nu eindelijk weer een verslag geschreven. Er is ondertussen ook zoveel gebeurt!

Montañita
In het hostel waar ik woon, wonen mensen die hier zijn voor Spaanse lessen en vrijwilligerswerk. Het zijn over het algemeen alleen maar reizigers en blijven vaak voor een korte tijd. Maar in een korte tijd kun je hele goede vrienden maken. Dat heb ik wel gemerkt. Met een aantal mensen ben ik zo close, dat het net voelt als familie. Zo noemen we onszelf ook: De Ecuadoriaanse Familia. Een paar familieleden gingen na een tijdje verder met hun reis door Ecuador. Bij toeval zouden ze elkaar treffen in het geweldige stadje aan zee: Montañita. De thuisblijvers (waaronder ik) konden natuurlijk niet achterblijven. Dus hup, vrije dag aangevraagd, bikini gepakt en hun 10 uur in de bus naar Montañita!
We verbleven in een super mooi hostel (zie de foto's). Het leek wel een paradijs. En we konden ook nog eens met z'n alle in een huis slapen, als een echte familie, haha!
We zijn donderdagnacht vertrokken en kwamen in de vroege ochtend aan. Dus we hadden genoeg tijd om vanalles te doen die vrijdag. Eerst even genoten van ons hostel, door het stadje gelopen en natuurlijk even naar de zee geweest. En om 15.00 begon het! Mijn eerste surfles. Wow wat was dat gaaf! De eerste keer dat ik het mocht proberen lukte het me gewoon. Ik stond meteen voor 5 sec. op het bord. Wat een gaaf gevoel. Normaal ben ik heel erg slecht in sporten, maar ik moet zeggen dat het me opzich wel goed afging. Denk ook wel dat het komt door de goede begeleiding van de surfleraar :kwijl:. Over de surfleraar zal ik maar niet teveel zeggen, haha!
Daarna kwamen we thuis, iedereen was gearriveerd, dus we konden gaan eten en FEESTEN! Wat een loca noche was dat. Heerlijke cocktails, super goede muziek, strand en warm weer: wat wil je nog meer. De mensen zijn super chill daar. Voor 4 dagen had ik weer het gevoel dat ik veilig was en dat ik niet om de 3 sec. beroofd kon worden. Je merkt gewoon dat de sfeer er heel anders is dan in de stad (overal zie je de reggaekleuren).
De volgende dag hebben we lekker uit kunnen slapen en zijn we aan het strand gaan liggen. Het was wel jammer dat de zon zich vaak verstopte achter de wolken, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik had een volleybal gekocht, dus dat hield ons wel warm. Voor 2 uur hadden we twee surfboards gehuurd, dus het was heerlijk chille aan het strand, beetje surfen en volleyballen: het perfecte leven! En daarna weer heel de avond dansen en chille aan het strand.
Op zondagmorgen wilden we alvast de busticket voor de terugreis kopen, maar wat bleek: alles was uitverkocht. Of we moesten 90 dollar betalen voor een taxi, of we bleven nog een nacht. Al snel was onze keuze gemaakt. Voelde me toch een beetje YOLO, haha. Heel slecht eigenlijk, maar ik ben er al voor gestraft, dat we niet eerder de ticket gekocht hadden: Op maandag zijn we naar een ander stadje geweest waar de zon erg aanwezig was. We hadden ongeveer 2 uur gewandeld door de natuur en we pauzeerde bij het water. Met als resultaat dat mijn benen zo rood waren als een kreeft. Heb drie dagen gewoon niet fatsoenlijk kunnen lopen en traplopen was echt een hel.... Maar dat was het allemaal waard! Het was echt een top (lang) weekend (alleen was het wel jammer dat barca verloren had)!

Halloween
Jaja, ook hier in Quito kennen ze Halloween. En wij als meiden van Europa/1 van de US dachten: Willie goan dr us un schön feeske van moaken! Dus we hebben schmink gekocht, een te groot wit shirt en een hoop haarlak. Het resultaat zie je op de foto's. En daar gingen we dan de straat op, ongeveer 10 zombies. Normaal worden we al zwaar nagekeken omdat we blond zijn, maar nu was het tien keer zo erg. Gelukkig vond ik het nu helemaal niet erg. Ik maakte hier juist gebruik van: ik liep als een zombie op de groep jongens af, pikte er eentje uit en zei: brainssss.... en wanneer ik heel dichtbij was zei ik: ohhh tu no tienes (jij hebt er geen). Iedereen vond het wel grappig, behalve de jongen zelf :P
Verder was de avond helemaal top, the back street boys en thriller maakten de avond helemaal af. Ik had alleen niet de mogelijkheid om veel te dansen... want er hebben z'n 30 mensen gevraagd of ik met ze op de foto wilde, omdat ze mijn make-up zo goed vonden (zelf geschminkt, haha).
Maar niet alleen met m'n enge make-up willen ze met me op de foto, ook toen Lena (mijn kamergenootje) en ik naar het park gingen vroeg een wildvreemde of ie met me op de foto mocht? Geen flauw idee waarom en volgens mij liep zijn zwangere vriendin naast hem. Het voelde heel raar en ik had echt een awkward smile... Aparte mensen hier. Moet wel toegeven dat Lena en ik de enige blanke, blonden meisjes waren tussen z'n 100 Eucadorianen in.

Mital del Mundo
Als je in Ecuador bent, moet je natuurlijk ook even naar de EVENAAR. (Ecuador is het Spaanse woord voor evenaar). Super toeristisch en heel simpel. Gewoon een lijntje met een gebouw en klaar. Dus even wat fotootjes gemaakt en weer terug naar huis, haha!

Voetbal
Afgelopen woensdag ben ik samen met wat vrienden naar de voetbalwedstrijd Quito-Quito geweest. Oftewel Liga vs. el Nacional. We hebben een kaartje gekocht en het bleek een kaartje voor Liga te zijn, dus we waren voor de witte. Het stadion was niet groot, maar de sfeer was dat wel. Ook heb ik heel wat nieuwe Spaanse woorden geleerd, maar of ik die ook aan jullie moet laten horen....
Gelukkig zijn ze wel gewonnen! Een reden om weer een feestje te bouwen in Mariscal. Tis en blijft toch woensdag - Ladies Night.

La fiesta de la Mama Negra
Op 8 november is het feest van de zwarte moeder: La mama Negra. Het verhaal gaat dat zij (het is eigenlijk een man) de beschermer is van Latacunga (een plaatsje twee uur van Quito vandaan). Zij zorgt ervoor dat de vulkaan niet meer actief is en dergelijke. Elke 8ste november wordt er een feest voor haar gegeven. Er is een grote optocht waarin iedereen gereinigd wordt, zoals ze dat ook nog in de jungle doen. Met stokken, takken en je wordt bespoten met alcohol. Iedereen drinkt de hele dag door, overal zie en ruik je de alcohol. Zelfs in de optocht wordt er gedronken. Als je uit het publiek wordt gehaald (blonde meiden zijn echt een doelwit) dan krijg je zo een scheut alcohol! Helemaal gek
Als laatste in de parade is La Mama Negra. Hij/Zij zit op een paard en besproeid iedereen met melk (ook om te reinigen). Moet zeggen dat ik nu dus aardig schoon ben...
Daarna begint la fiesta pas echt. Een auto werd de menigte ingereden, de achterklep ging open en de muziek ging op de hoogste stand. En iedereen danste!

Ohja, ik loop ook nog stage hier....
Het voelt zo goed om hier te zijn, de cultuur, de mensen en de sfeer. Het past helemaal bij mij. Ik had nooit gedacht dat ik me hier zo thuis zou voelen. Op stage gaat het nu ook een heel stuk beter. Ik heb een manier gevonden hoe ik met Mario (mijn baas) kan communiceren. Ik zet mijn vragen in Word en laat hem die lezen. Hij zet zijn informatie eronder en dat kan ik thuis op mijn gemak vertalen en teruglezen.
Ik ben nu begonnen aan een minionderzoek naar de gezinssituaties van de kinderen. Ik ben hierin mijn eigen baas, ik mag zelf beslissen hoe ik de dingen aan ga pakken en wat nu het doel ervan is.
De eerste gesprekken heb ik al gevoerd en dat verliep naar mijn mening enorm goed. Veel beter dan ik had verwacht. Ik merk wel dat mijn Spaans nog niet 100 procent is. Maar ook hier heb ik weer een oplossing voor. Een Ecuadoriaanse vriendin van mij wil heel graag vrijwilligerswerk gaan doen. Dus ik heb haar gevraagd of ze me wil helpen, een soort van tolk wil zijn. En ze zei ja! Dat is ook echt het fijne aan Ecuador. Voor elk probleem is er meteen een oplossing. Net als in de optocht: mensen delen hier alles met elkaar en iedereen staat voor elkaar klaar.

Kortom: Het gaat helemaal goed! Privé als op stage kan het gewoon niet beter.
Zeker weten doe je het nooit, maar als ik klaar ben met mijn opleiding wil ik terug naar Ecuador!