Alweer 7 weken in Ecuador
Door: Nicole Bongers
Blijf op de hoogte en volg Nicole
18 Oktober 2014 | Ecuador, Quito
Zo ik heb eindelijk weer eens tijd om aan mijn blog te werken!
De afgelopen weken ben ik erg druk geweest met mijn verslagen voor school, stage en met de Ecuadoriaanse cultuur proeven.
10 oktober is een nationale feestdag in Ecuador, dus ik had een lang weekend. En natuurlijk heb ik daar gebruik van gemaakt. Op vrijdagmiddag ben ik met 4 anderen naar Otavalo gegaan. We hebben daar een overnachting gehad en zijn op zaterdagmiddag weer terug gegaan. Otavalo is een stadje richting het noorden van Ecuador. Elke zaterdag is daar een grote markt. Ik was zo blij, want na al dat hiken, vulkanen beklimmen, canyoningen was ik wel toe aan een rustig shopdagje… Maar niets is minder waar… We verbleven met z’n alle in een familie kamer. We waren met twee jongens en drie meiden en we hadden drie bedden in totaal. Lekker knus zullen we maar zeggen. We zijn die avond opstap geweest en hebben het erg gezellig gemaakt. Tom had het iets te gezellig gehad. Zo gezellig dat ie er om 3 uur ’s nachts van wakker werd met pijn op z’n borst. Het was na 10 minuten nog niet over dus zijn we direct naar de eerste hulp gegaan. Toen ik naar binnen ging merkte ik weer dat we niet in Nederland zijn. In de hal lagen mensen te slapen (zwervers) en het leek net of ik 20 jaar terug in de tijd was. Alles leek zo oud. Niet dat ik zoveel kon zien, want we moesten in een kleine kamer wachten en ik had niet eens tijd gehad om mijn lenzen in te doen… Nadat Tom gecheckt was en wat medicijnen had gekregen ging het iets beter met hem. Hij is daarna nog naar een kliniek gegaan. Daar hebben ze niets raars gevonden. Hij moest het alleen wat rustig aan doen de komende dagen.
Na deze lange nacht zijn we toch nog de markt op gegaan. En natuurlijk heb ik wat leuke dingen gekocht. Die zien jullie wel als ik weer terug ben in Nederland! Ook hebben we wat gegeten op de markt. Het leuke daarvan is, is dat je de kop van het beestje kan zien wat je aan het eten bent… zie foto (als je wilt). Ook heb ik leren afdingen. Iets wat ik echt niet kan en ook helemaal niet leuk vind (dat heb ik van mijn vader, haha). Maar het is me toch gelukt!
Op mijn stage gaat het over het algemeen wel goed. Ik loop tegen heel wat dingen aan, maar ik probeer er het beste uit te halen en alles te zien als een uitdaging. Ik weet dat ik een knop moet omzetten, het is Nederland niet, maar dat blijft toch wel moeilijk. Gelukkig krijg ik van alle kante goede ondersteuning. Dat geeft mij ook het gevoel dat ik het wel kan.
Vandaag heb ik mijn oriëntatieverslag afgerond. Een vriend van mij helpt me met vertalen en dan kan ik hem inleveren en wachten tot het oriëntatiegesprek. Keep my fingers crossed!
Toen ik nog mijn Spaanse lessen volgde konden we ook salsalessen krijgen met heel de groep. Dat vond ik super leuk, het smaakte zeker naar meer. En vooral als ik opstap ga en overal hoor je wel salsamuziek. Iedereen is aan het dansen en vraagt of je meedoet. Dus ik voel me bijna verplicht om de salsalessen te nemen! Nou dat heb ik dan maar gedaan. Gisteren was mijn eerste privé salsales. Het was super leuk en ik kan niet wachten om het in de praktijk toe te passen! Nu nog 9 te gaan.
Maar ik doe ook nog wel meer dan alleen dansen: maandagavond is de avond van de fútbol! Een vriendin van mij kent een jongen (local) die vaak met zijn vrienden gaat voetballen. Hij vroeg of we een keer meeging. Dus ik mn sportoutfitje aangetrokken (haha die had ik geleend van Lena) y vamos! Ik dacht dat het gewoon op een voetbalveldje was… maar het bleek dus echt een fatsoenlijk veldje te zijn. Iedereen was super goed en erg fanatiek! En dan kom ik daaraan… ik was wel bijna elke weekend te vinden bij de voetbalclub, maar dat was alleen maar om de anderen aan te moedigen. Zelf heb ik nooit gevoetbald. Maar ik heb geen eigen goal gemaakt en niemand had gedacht dat het pas mijn eerste keer op het veld was. Dus mijn missie was geslaagd. Maandag weer een potje!
Nog een dingetje waar os mam heel trots op is: ik kook elke avond voor mezelf. Hier is gaan uit eten erg goedkoop, dus vaak gaan mijn huisgenootjes uit eten. Maar ikke niet. Ik maak braaf mijn eigen Ecuadoriaanse pot. De laatste avond bij mijn gastgezin had ik een aardappeltortilla met een zelfgemaakte hamburger gegeten. Ik vond het zo lekker dat ik naar het recept heb gevraagd. En het is ook nog een super makkelijk om klaar te maken! Dus dat heb ik ook hier klaargemaakt. Lena (mijn kamergenootje) had nog niets gegeten, dus ik had er ook een voor haar klaargemaakt. Ze vond het erg lekker en de anderen zeiden dat ze er ook wel eentje wilde. Tom maakte de grap dat ik morgen voor iedereen zou koken. Nou dat had ik dus gedaan. Na drie uur in de keuken te hebben gestaan had iedereen zijn buik vol gegeten. Dus daarna was het tijd voor de chocoladefondue. Want natuurlijk moeten we ook een dessert hebben! De kilo’s vliegen eraan, maar die dans ik er wel af, haha! Ondertussen is de chocoladefondue een soort van traditie geworden. Morgen vertrekken er een paar mensen uit het huis, dus de laatste avond moet gevierd worden met chocolade en een dikke party!
De afgelopen weken ben ik erg druk geweest met mijn verslagen voor school, stage en met de Ecuadoriaanse cultuur proeven.
10 oktober is een nationale feestdag in Ecuador, dus ik had een lang weekend. En natuurlijk heb ik daar gebruik van gemaakt. Op vrijdagmiddag ben ik met 4 anderen naar Otavalo gegaan. We hebben daar een overnachting gehad en zijn op zaterdagmiddag weer terug gegaan. Otavalo is een stadje richting het noorden van Ecuador. Elke zaterdag is daar een grote markt. Ik was zo blij, want na al dat hiken, vulkanen beklimmen, canyoningen was ik wel toe aan een rustig shopdagje… Maar niets is minder waar… We verbleven met z’n alle in een familie kamer. We waren met twee jongens en drie meiden en we hadden drie bedden in totaal. Lekker knus zullen we maar zeggen. We zijn die avond opstap geweest en hebben het erg gezellig gemaakt. Tom had het iets te gezellig gehad. Zo gezellig dat ie er om 3 uur ’s nachts van wakker werd met pijn op z’n borst. Het was na 10 minuten nog niet over dus zijn we direct naar de eerste hulp gegaan. Toen ik naar binnen ging merkte ik weer dat we niet in Nederland zijn. In de hal lagen mensen te slapen (zwervers) en het leek net of ik 20 jaar terug in de tijd was. Alles leek zo oud. Niet dat ik zoveel kon zien, want we moesten in een kleine kamer wachten en ik had niet eens tijd gehad om mijn lenzen in te doen… Nadat Tom gecheckt was en wat medicijnen had gekregen ging het iets beter met hem. Hij is daarna nog naar een kliniek gegaan. Daar hebben ze niets raars gevonden. Hij moest het alleen wat rustig aan doen de komende dagen.
Na deze lange nacht zijn we toch nog de markt op gegaan. En natuurlijk heb ik wat leuke dingen gekocht. Die zien jullie wel als ik weer terug ben in Nederland! Ook hebben we wat gegeten op de markt. Het leuke daarvan is, is dat je de kop van het beestje kan zien wat je aan het eten bent… zie foto (als je wilt). Ook heb ik leren afdingen. Iets wat ik echt niet kan en ook helemaal niet leuk vind (dat heb ik van mijn vader, haha). Maar het is me toch gelukt!
Op mijn stage gaat het over het algemeen wel goed. Ik loop tegen heel wat dingen aan, maar ik probeer er het beste uit te halen en alles te zien als een uitdaging. Ik weet dat ik een knop moet omzetten, het is Nederland niet, maar dat blijft toch wel moeilijk. Gelukkig krijg ik van alle kante goede ondersteuning. Dat geeft mij ook het gevoel dat ik het wel kan.
Vandaag heb ik mijn oriëntatieverslag afgerond. Een vriend van mij helpt me met vertalen en dan kan ik hem inleveren en wachten tot het oriëntatiegesprek. Keep my fingers crossed!
Toen ik nog mijn Spaanse lessen volgde konden we ook salsalessen krijgen met heel de groep. Dat vond ik super leuk, het smaakte zeker naar meer. En vooral als ik opstap ga en overal hoor je wel salsamuziek. Iedereen is aan het dansen en vraagt of je meedoet. Dus ik voel me bijna verplicht om de salsalessen te nemen! Nou dat heb ik dan maar gedaan. Gisteren was mijn eerste privé salsales. Het was super leuk en ik kan niet wachten om het in de praktijk toe te passen! Nu nog 9 te gaan.
Maar ik doe ook nog wel meer dan alleen dansen: maandagavond is de avond van de fútbol! Een vriendin van mij kent een jongen (local) die vaak met zijn vrienden gaat voetballen. Hij vroeg of we een keer meeging. Dus ik mn sportoutfitje aangetrokken (haha die had ik geleend van Lena) y vamos! Ik dacht dat het gewoon op een voetbalveldje was… maar het bleek dus echt een fatsoenlijk veldje te zijn. Iedereen was super goed en erg fanatiek! En dan kom ik daaraan… ik was wel bijna elke weekend te vinden bij de voetbalclub, maar dat was alleen maar om de anderen aan te moedigen. Zelf heb ik nooit gevoetbald. Maar ik heb geen eigen goal gemaakt en niemand had gedacht dat het pas mijn eerste keer op het veld was. Dus mijn missie was geslaagd. Maandag weer een potje!
Nog een dingetje waar os mam heel trots op is: ik kook elke avond voor mezelf. Hier is gaan uit eten erg goedkoop, dus vaak gaan mijn huisgenootjes uit eten. Maar ikke niet. Ik maak braaf mijn eigen Ecuadoriaanse pot. De laatste avond bij mijn gastgezin had ik een aardappeltortilla met een zelfgemaakte hamburger gegeten. Ik vond het zo lekker dat ik naar het recept heb gevraagd. En het is ook nog een super makkelijk om klaar te maken! Dus dat heb ik ook hier klaargemaakt. Lena (mijn kamergenootje) had nog niets gegeten, dus ik had er ook een voor haar klaargemaakt. Ze vond het erg lekker en de anderen zeiden dat ze er ook wel eentje wilde. Tom maakte de grap dat ik morgen voor iedereen zou koken. Nou dat had ik dus gedaan. Na drie uur in de keuken te hebben gestaan had iedereen zijn buik vol gegeten. Dus daarna was het tijd voor de chocoladefondue. Want natuurlijk moeten we ook een dessert hebben! De kilo’s vliegen eraan, maar die dans ik er wel af, haha! Ondertussen is de chocoladefondue een soort van traditie geworden. Morgen vertrekken er een paar mensen uit het huis, dus de laatste avond moet gevierd worden met chocolade en een dikke party!
-
18 Oktober 2014 - 09:06
Ivonne:
wat leuk dat je weer geschreven hebt,toevallig hadden jullie mam en ik het er gisteravond over en nu staat er weer 1 hihi.
time flies when you are having fun,die 7 weken zullen idd wel korter lijken hihi.fijn dat je het zo naar je zin hebt en geniet van elke dag! mijn motto is, "je leeft maar eens,maak er een feest van" en dat jullie pap en mam trots zijn heb ik gisteravond gehoord :-)
veel plezier en tot de volgende blog ;)) -
18 Oktober 2014 - 15:00
Oma Van Kessel:
Je zal je dikke kontje zo wel houden.
Eet je elke dag rijst? of eet je ook andere dingen?
Ik was bij jullie thuis, in afwachting van dat je misschien zou skype, maar waarschijnlijk lig je nog in je bedje te dromen.
Slaap maar lekker!
Tot de volgende keer.
Oma -
18 Oktober 2014 - 16:28
Je Brabo Huisgenootje..:
Super leuk geschreven Nicole! En moeders.. Je kan zeker trots zijn op je dochter want koken (en zorgen voor haar huisgenootjes) kan en doet ze!! Echt een social worker.. :D -
18 Oktober 2014 - 20:24
Familie Van Driel:
He Nicole,
Verjaardag avn je pap was gezellig, en dat we aan het skypen waren, was super leuk.
En wat hebben we gelachen hahahaha.
Nou de weken vliegen om.
Maar leuk om weer een beetje meer te mogen kijken in jou keuken.
En zoals ik lees letterlijk in de keuken, want daar ben je nu vaak te vinden.
Heb je toch nog iets positiefs van je moeder overgenomen.
Nou succes de aankomende weken,
Wij wachten op het volgende rubriekje..
Fijn weekenD
Liefs vanuit Boshoven xxxxxx -
19 Oktober 2014 - 19:43
Nicole Bongers:
Bedankt voor jullie reacties!
Ja de tijd vliegt hier, maar ik gebruik mijn tijd goed.
Haha oma, toevallig heb ik nu rijst opstaan! Maar het klopt wel, ze eten hier heel veel rijst en aardappelen. En het is heeeeerlijk.
Ja het tijdverschil is een dingetje...
Dankjewel Tom... nu verwacht os mam iets van me...
Ja het skype was erg leuk. Het is fijn om jullie allemaal weer eens te zien.
Tot de volgende! -
21 Oktober 2014 - 12:48
Renate Klomp-rutjes:
Hoi Nicole,
Leuk dat we jou kunnen volgen in ecuador, je leert daar van alles,en je hebt het er goed naar je zin,de bewoners hebben het daar goed met jou,jij zorgt daar geweldig voor ze. Ik vond het fijn dat ik je even heb gezien op Skype met de verjaardag van jou pap. En ook jullie pap en mam waren aan het genieten,het was gezellig. Succes met je stage en tot later.
Groetjes Renate.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
